او گفته که این مدل با نام “مصرف منصفانه” شناخته می شود و دنیا نیز برای آن حد و مرز تعریف کرده است. دلیل این محدودیت هم رابطه منطقی میان مصرف پهنای پاند و دانلود بیان کرده است. او اینگونه توضیح داد:

برای مثال اگر کاربری اینترنت نامحدود با سرعت ۲ مگابیت در ثانیه خریداری کند، به طور طبیعی می تواند در نهایت و حداکثر ۳۰۰ گیگابایت اطلاعات را دانلود کند. پس با این تعریف نیز ما شاهد تعریف حجم با توجه به میزان پهنای باند مصرفی هستیم. در صورتی که برمبنای سرعت سرویس اینترنت، حجم دانلود برداشته شود این به معنی آن نخواهد بود که کاربر تا بی نهایت بتواند اطلاعات، دانلود کند بلکه تاکید بر این است که مدل فروش بسته های اینترنتی مبتنی بر حجم تغییر یابد و کاربر سرویس را برمبنای سرعت دریافت کند. با توجه به محدودیت پهنای باند اینترنت، درصورتیکه بخواهیم مدل فروش حجم را برداشته و دانلود را رایگان کنیم، آن زمان شاهد آن خواهیم بود که یک کاربر به صورت مداوم در حال دانلود است اما مابقی کاربران نمی توانند به سرویس دسترسی داشته باشند و سرعت و کیفیت سرویسشان پایین می آید.  از ابتدا نیز سعی براین بود، تعرفه ای لحاظ شود که کاربران بیشتر به سمت مصرف ترافیک داخلی حرکت کنند و دانلود ترافیک داخلی با توجه به کاهش مصرف ترافیک پهنای باند، آزاد باشد اما برای مصرف اینترنت بین المل مجبور به تعریف محدودیت هستیم. اما با این حال وضعیت بهتر از قبل خواهد بود.

حالا محمد جواد آذری جهرمی، وزیر ارتباطات قصد دارد با بررسی سیاست دیگر کشورهای جهان در فروش اینترنت نامحدود، و الگوبرداری از مدل ارائه خدمات آنها اینترنت تحت عنوان نامحدود با مصرف منصفانه را ارائه دهد. از نظر مسوولین اینترنت به معنای واقعی نامحدود نمی تواند باشد و در دیگر کشورها نیز همواره با محدودیت هایی همراه است. خبرگزاری مهر بررسی در خصوص اینترنت دیگر کشورها انجام داده است. نتایج این بررسی به صورت زیر می باشد.

آمریکا

میزان محدودیتی که در این کشور در نظر گرفته شده به مراتب با کشور ما متفاوت است.  به نحوی که در آمریکا در سال ۲۰۱۶ میلادی شرکت Comcast برنامه خدماتی با محدودیت دانلود «یک ترابایت» عرضه کرد. با این سرویس، در حال حاضر هر عضو یک خانواده چهار نفره در آمریکا به طور جداگانه باید ۱۰۰ فیلم در ماه به طور آنلاین تماشا کنند تا به این سقف برسند. در این حالت، عادت های معمول مصرف اطلاعات از مرز تعیین شده گذر نمی کند.

ترکیه

بیشتر مشتریان دو شرکت بزرگ عرضه کننده اینترنت در ترکیه می توانند ۵۰ گیگابایت دانلود و ۱۰گیگابایت آپلود انجام دهند. پس از اجرای این سیاست، پهنای باند نیز ۱۰ برابر کاسته شد و همین امر انتقادات زیادی را از جانب مصرف کنندگان برانگیخت.

کره جنوبی

 ارائه خدمات اینترنتی با سرعت ۱۰۰ مگابیت برثانیه  در شهرهای کره جنوبی یک استاندارد به حساب می آید اما این کشور تصمیم دارد خیلی زود اینترنتی با سرعت یک گیگابیت برثانیه یا ۱۰۰۰ مگابیت برثانیه را با هزینه ۲۰ دلار در ماه عرضه کند. این اینترنت ۱۴۲ برابر سریع تر از متوسط دنیا و ۷۹ برابر سریع تر از اینترنت در آمریکاست. اما در حال حاضر اینترنت نامحدود با سرعت ۱۰ مگابیت برای کاربران این کشور، حدود ۱۳۵ دلار هزینه دارد.

هند

 ۴۲ درصد کاربران اینترنت در هند متوسط سرعتی بالاتر از ۴ مگابیت برثانیه، ۱۹ درصد آنان نیز سرعتی بیش از ۱۰ مگابیت و ۱۰ درصد نیز از سرعت ۱۵مگابیت برثانیه استفاده می کنند. اما باتوجه به تعریف دولت پهنای باند در این کشور به معنای ارتباط اینترنتی با حداقل سرعت دانلود محدود ۲۵۶ کیلوبیت برثانیه است که البته در ۲۰۱۴ میلادی این سیاست تغییر کرده و حداقل سرعت دانلود کاربر به ۵۱۲ کیلوبیت برثانیه رسیده است. در اکتبر ۲۰۱۶ میلادی نیز، دولت خدمات دهندگان پهنای باند را ملزم کرده که حداقل سرعت دانلود کاربران را به ۵۱۲ کیلوبیت برثانیه برسانند. همچنین طبق قوانین این کشور، شرکت ها موظفند با پیامک میزان مصرف دانلود اینترنت کاربر را به او اعلام کنند.

ژاپن

از سال ۲۰۰۸ میلادی محدودیت پهنای باند و دانلود در ژاپن نیز اجرا می شود. برای مثال شرکت NTT محدودیت آپلود هر کاربر را روزانه ۳۰ گیگابایت درنظر گرفته است. این محدودیت برای تعدادی از کاربران اعمال می شود که حجم آپلود روزانه آنان بسیار بالا بوده است. ارائه دهندگان خدمات اینترنت، درمرحله اول به کاربران هشدار داده شده و در صورت ادامه این روند، اینترنت آنان قطع می شود.

طبق گفته وزیر ارتباطات ایران از نظر قیمت اینترنت ثابت، در میان کشورهای جهان رتبه ۹۰ را به خود اختصاص داده و در زمره کشورهایی محسوب می شود که اینترنت در آن گران است. در خصوص سرعت ارائه سرویس ها هم که خیلی نمی توان به جایگاه ایران امیدوار بود. الگوبرداری از مدل ارائه خدمات در کشورهای دیگر، می توان زمینه ای برای پیشرفت ایران در این خصوص باشد. اما مشخص شدن مرز درست مصرف منصفانه برای کاربران می تواند نقطه عطف سیاست مسوولین در راستای برآورده کردن مطالبات مردم باشد. چرا که کمیت و کیفیت اینترنتی که در کشور ارائه می شود؛ همواره یکی از بزرگترین دغدغه های مردم بوده است و حالا با یک مقایسه گذرا از اینترنت ارائه شده در ایران و دیگر کشورها در می یابیم که این انتقادات غیرمنصفانه و بی دلیل نبوده است.

نظر شما در این رابطه چیست؟ پیشنهادات و انتقادات خود را در خصوص طرح های آینده اینترنت در کشور با ما به اشتراک بگذارید.